Głównej bohaterce „Piromanów”
pali się grunt pod nogami. Lidia dopiero co uciekła przed
współlokatorką-psychopatką z zamiłowaniem do ostrych przyrządów
kuchennych, a już musi stawiać czoła kolejnym absurdalnym
perypetiom. Niespodziewanie okazuje się, że sesja ciągła oraz
koedukacyjne łazienki w akademiku nie są jedynymi traumami, które
czyhają na studentów.
Czesław stara się zmierzyć z własną
orientacją seksualną, Szoszana – pierwszą miłością, a
Piernik, z raczej marnym skutkiem, próbuje niczego nie spierniczyć.
W akcję uwikłane są m.in. siły nadprzyrodzone, kradziony mercedes
pana Waldka, przyodziany w poliester Wallenrod, brodaty pacjent
szpitala psychiatrycznego, a także widmo rozepchanego botoksem
Putina.
Najtrudniejszym jednak wyzwaniem, jakie
zostało postawione przed młodymi bohaterami, okazuje się walka z
własnymi demonami, z których najpotężniejszym jest paraliżujący
strach przed dorosłym życiem i wzięciem odpowiedzialności za
swoje czyny. Wszystko to dzieje się na tle hipstersko-blokerskiego
Poznania, pomiędzy jawą a snem, gdy za wschodnią granicą płonie
piękna zielona Ukraina…
Pogmatwana sytuacja życiowa
bohaterki i ucieczka w świat marzeń o byciu artystką przypominają
mi główną bohaterkę serialu „Girls”. Autorka bardzo szczerze
opisuje fizyczność postaci i w pozornie nieatrakcyjnych bohaterach
odnajduje pierwiastki, które są w stanie niebanalną Lidię do nich
przyciągnąć – zupełnie jak Hannah.
– Magdalena Prędka
Bohaterkę „Piromanów” możesz
polubić albo znienawidzić. Sytuacje w powieści mogą wydać Ci się
poważne albo absurdalne. Tło akceptacji społecznej i sytuacji
politycznej możesz dostrzec albo zignorować. Twój wybór. Ja
przeczytam tę książkę drugi raz.
– Mateusz Kozłowski
www.ppoprawy.blogspot.com
EMILIA TEOFILA NOWAK
– urodzona w 1992 r. Wychowała się
w Nowym Tomyślu, obecnie uczy się, pracuje i rozwija w Poznaniu.
Self-made woman z zamiłowaniem do prozy Johna Irvinga, czerwieni i
utworów Florence + The Machine. Publikując „Piromanów”,
chciałaby zwrócić uwagę społeczeństwa na problem depresji wśród
młodych ludzi, dać rozrywkę i pokrzepienie swoim rówieśnikom, a
także zobaczyć, jak to jest być pisarzem. Prowadzi popularnego
bloga o kulturze:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz